فاطمه بیگلری؛ مسلم اصلی آزاد؛ سیدعلی میری سنگتراشانی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر اضطراب کووید-19 و تحمل پریشانی بهبودیافتگان کرونا ویروس اجرا شد. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران بهبود یافته کووید-19 شهر شیراز در شش ماهه پاییز و زمستان سال 1399 بود. در این پژوهش ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر اضطراب کووید-19 و تحمل پریشانی بهبودیافتگان کرونا ویروس اجرا شد. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری سه ماهه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بیماران بهبود یافته کووید-19 شهر شیراز در شش ماهه پاییز و زمستان سال 1399 بود. در این پژوهش تعداد 31 بیمار بهبود یافته کووید-19 با روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه جایگزین شدند. گروه آزمایش شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی (کابات- زین، 2003) را طی یک ماه در 8 جلسه 75 دقیقهای به صورت آنلاین دریافت نمودند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب کرونا ویروس (علیپور و همکاران، 1398) (CDAS) و پرسشنامه تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، 2005) (DTQ) (سیمونز و گاهر، 2005) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه به شیوه تحلیل واریانس آمیخته تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی بر اضطراب کووید-19 و تحمل پریشانی بهبودیافتگان کرونا ویروس تأثیر معنادار داشته (0001>P) و توانسته منجر به کاهش اضطراب کووید-19 و بهبود تحمل پریشانی این افراد شود. بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که شناختدرمانی مبتنی بر ذهنآگاهی با بهرهگیری از نگرش ذهنآگاهانه، فعالیتهای ذهنآگاهانه، پرداختن به احساسات و هیجانات مشکلساز و تمرینات تنفس میتواند به عنوان یک مداخله موثر جهت کاهش اضطراب کووید-19 و بهبود تحمل پریشانی بهبودیافتگان کرونا ویروس مورد استفاده گیرد.
مسلم اصلی آزاد؛ سعیده خاکی؛ طاهره فرهادی
چکیده
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی آنلاین بر اضطراب و پریشانی روانشناختی بهبودیافتگان کووید-19 انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بهبودیافتگان بیماری کووید-19 شهر اصفهان در سه ماهه تابستان سال 1399 بود. در این پژوهش تعداد 26 بیمار بهبود یافته با روش نمونهگیری ...
بیشتر
پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی واقعیتدرمانی آنلاین بر اضطراب و پریشانی روانشناختی بهبودیافتگان کووید-19 انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل بهبودیافتگان بیماری کووید-19 شهر اصفهان در سه ماهه تابستان سال 1399 بود. در این پژوهش تعداد 26 بیمار بهبود یافته با روش نمونهگیری گلولهبرفی انتخاب و با گمارش تصادفی در گروههای آزمایش و گواه گمارده شدند (هر گروه 13 بیمار). گروه آزمایش واقعیتدرمانی (گلاسر، 2013) را طی یک ماه در 10 جلسه 75 دقیقهای به صورت آنلاین دریافت نمودند. پرسشنامههای مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه اضطراب (بک و همکاران، 1988) و پرسشنامه پریشانی روانشناختی (کسلر و همکاران، 2002) بود. دادههای حاصل از پژوهش به شیوه تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که واقعیتدرمانی آنلاین بر اضطراب و پریشانی روانشناختی بهبودیافتگان کووید-19 تأثیر معنادار داشته (p<0/001) و توانسته منجر به کاهش اضطراب و پریشانی روانشناختی این بیماران شود. بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان چنین نتیجه گرفت که واقعیتدرمانی با بهرهگیری از فنونی همانند تمرکز بر زمان حال، اجتناب از انتقاد افراطی و آموزش مسئولیتپذیری میتواند به عنوان یک درمان کارآمد در جهت کاهش اضطراب و پریشانی روانشناختی بهبودیافتگان کووید-19 مورد استفاده گیرد.